De Venen

De Ronde Venen heeft het: gezellige zandstrandjes met verlokkelijk zwemwater, schilderachtige kronkelende veenriviertjes, weids polderlandschap, sfeervolle dorpscentra en monumentale boerderijen.

Onder deze regio vallen De Ronde Venen (Vinkeveen, Mijdrecht, Wilnis, Waverveen, excl. Abcoude), Woerden (ten noorden van Oude Rijn: Zegveld, Kamerik) en Kockengen (gem. Stichtse Vecht).

Het Utrechts-Hollands veengebied is het grootste gebied met aaneengesloten veenontginningen van Europa. Tot de middeleeuwse ontginningen was het veengebied ontoegankelijk en vrijwel onbewoond. Na 1300, toen de ontginningen in het gebied voltooid waren, werd er gewerkt aan betere vaarwegen voor de export van kaas, turf en baksteen.

In het gebied de Venen, dat het onderdeel van het veengebied in Utrecht beslaat, werd al vanaf de middeleeuwen turf gewonnen. Toen Amsterdam in de 16de eeuw steeds welvarender werd, groeide de vraag naar turf. Hierdoor zijn veel sloten, legakkers en petgaten ontstaan.

In 1790 werd de overheidsmaatregel genomen dat verveningsvergunningen alleen nog maar verstrekt werden wanneer er ook werd afgesproken dat het gebied later drooggelegd zou worden. Deze maatregel zorgde er voor dat niet het hele gebied onder water kwam te staan. Het gebied van de Ronde Venen bleek echter na de drooglegging ongeschikt voor akkerbouw. Hierdoor trokken veel boeren weg uit de omgeving.

De Venen

Bron

Verhalen uit deze regio

Gezicht op de Herenweg in Wilnis

De Venen

De Venen

Bron

Verhalen uit deze regio