De emigratie generatie: werken bij PTT
Carlo Derby kwam vanuit Suriname naar Utrecht om te studeren. Hij vond een baan bij de PTT en ging er niet meer weg. De emigratie generatie vroeg hem naar zijn verhaal.
Carlo: "Die eerste winter nam ik bus 20 naar de Amsterdamsestraatweg. Vooral bij vies weer waren de ruiten beslagen en rook de bus naar natte jassen. Later fietste ik ook. Ik herinner mij het kanaal, het fietspad ernaast en dat het door de sneeuw heel hard en glad is geworden. Als ik bij de Demka was aangekomen voelde ik de warmte van de stad.
Ik heb elektrotechniek gestudeerd en nadat ik stage had gelopen, kwam ik te werken in de telecommunicatie bij PTT (nu KPN) in het gebouw Neude. Ik moest toen een eed afleggen, want voor de informatie en technologie waar ik mee werkte was geheimhouding verplicht.
Ik heb veel geleerd over het leggen/ trekken van kabels en het bouwen/ installeren van telefooncentrales.
En in dat gebouw aan de Neude hoorde ik van oudere collega’s verhalen over de tweede wereldoorlog waarbij er geheime verbindingen werden gemaakt, waar de Duitsers lange tijd geen weet van hadden. Uiteindelijk zijn de dappere mannen die hiermee bezig waren toch opgepakt en gefusilleerd. In het trappenhuis aan de wand van het gebouw lees je nu nog de namen van deze mannen.
Het was een mooie tijd want na de montagedienst kwam ik in de binnendienst en dat betekende dat ik ook in de machinekamer kwam waar een heel groot diesel noodstroom-aggregaat stond voor het geval de stroomvoorziening uit zou vallen. Het was in die tijd het hart van het telefoniegebeuren. Midden jaren ’70 brak ook voor de telecommunicatie het digitale tijdperk aan. Ik ging toen werken bij de Centrale Directie van KPN waar ik te maken kreeg met nieuwe technieken. Ik heb er tot aan mijn pensioen gewerkt."
