Hoe slavernij en Vianen met elkaar verweven zijn
Na jarenlang onderzoek publiceerde Lianne Damen in 2020 de historische roman De Smeekbede: het op ware feiten gebaseerde relaas van Wilhelmina (Dédé) van Kelderman, een tot slaaf gemaakte vrouw van wie de ‘meester’ in Vianen woonde.
Stedelijk Museum Vianen besloot er samen met de schrijfster een tentoonstelling over te maken die in 2024 te zien is voor het publiek. Ook is er een toneelvoorstelling in de maak en zijn er plannen voor een lesprogramma. Ook won het museum met een educatief project rond De Smeekbede de Utrechtse Erfgoedprijs 2022. Tijd voor een interview met de schrijfster van De Smeekbede; Lianne Damen.
Waar komt jouw affiniteit met het slavernijverleden vandaan?
‘Ik heb geschiedenis gestudeerd met als specialisatie kolonialisme. Die belangstelling voor het verleden was er altijd al. Toen ben ik in 2000 bij de uitgeverij van het Koninklijk Instituut voor de Tropen gaan werken, waar het ongemakkelijk verleden vaak ter sprake kwam. Daarnaast wilde ik eigenlijk ook graag zelf schrijven. In 2010 kwam dat bij elkaar toen ik op de Sailing Letters stuitte. Dit is een historisch onderzoek naar ongeopende brieven, opgeslagen in Britse archieven. Engelsen kaapten Nederlandse schepen en archiveerden de brieven die ze in beslag namen. Het waren brieven van zeelieden, van zeemansvrouwen, van handelaren. Eén van die brieven was van Wilhelmina van Kelderman, een tot slaaf gemaakte die net was vrijgemaakt. Met haar verhaal kwam geschiedenis en schrijven uiteindelijk bij elkaar.’