De Stijl: 100 jaar jong

5 min

De Stijl vierde in 2017 zijn honderdjarige bestaan. De kunstbeweging is een begrip in Nederland en ver daarbuiten. Iedereen die even de ogen sluit, ziet de rode, blauwe en gele kleurvlakken in strakke geometrische vormen voor zich. Het gaat misschien wat ver om Utrecht de kraamkamer van De Stijl te noemen, maar de provincie is er onlosmakelijk mee verbonden. De leidende figuren Theo van Doesburg (1883), Bart van der Leck (1876) en Gerrit Rietveld (1888) kwamen uit de stad Utrecht, Piet Mondriaan (1872) werd geboren in Amersfoort. En natuurlijk staat het beroemde Rietveld Schröderhuis in Utrecht.

Het leidende talent Van Doesburg richtte in 1917 het blad De Stijl op als het platform voor de internationale groep kunstenaars. Zij hielden zich onder meer bezig met beeldende kunst, grafiek, typografie, meubelontwerp, architectuur en zelfs dichtkunst. Wat hadden de kunstenaars van De Stijl voor ogen?

De wetten van het heelal

Van Doesburg en Mondriaan vonden elkaar in hun ideeën over abstracte kunst. Mondriaan streefde een universele stijl na door schilderkundige elementen tot hun essentie terug te brengen: lijn, vorm, kleur en ritme. Hij gebruikte zwart, grijs en wit en de primaire kleuren rood, geel en blauw. De harmonische composities toonden een abstracte waarheid en zuiverheid volgens de wetten van het heelal, zo vond Mondriaan. Hij schilderde abstract en niet naar de natuur, want alle 'willekeurige verschijningsvormen' van de natuur - inclusief de door hem verfoeide kleur groen - verhulden juist die wetten van het heelal. Zo zei Mondriaan over een vaas wit geschilderde tulpen in zijn atelier: '(...) bovendien kalkte ik de bladen wit om het onmogelijk-naturalistisch groen uit mijn interieur te verbannen.'

Los-vast verband

De Stijl hield niet op bij beeldende kunst en architectuur. De groep wilde maatschappelijke verschillen opheffen met een cultureel programma. Hiermee reageerden zij ook op gebeurtenissen als de Russische revolutie en de Eerste Wereldoorlog. Hun kunst moest doorwerken in het hele dagelijkse leven. De groep was een min of meer los-vast verband van leden uit binnen- en buitenland. Enkelen van hen namen slechts kortstondig deel aan gezamenlijke projecten en verdwenen dan weer. Stijl-iconen als Gerrit Rietveld en Mondriaan hebben elkaar zelfs nooit ontmoet!

Sporen in de provincie

Kopstukken als Van Doesburg en kunstschilder Van der Leck verlieten Utrecht al op jonge leeftijd. Rietveld is de stad trouw gebleven. De meubelmaker en architect liet ook de meeste sporen (bouwwerken) na in de provincie Utrecht. Beroemd is natuurlijk het prachtig gerestaureerde Rietveld Schröderhuis, dat ook steeds meer bezoekers uit het buitenland trekt. Daarnaast heeft het Centraal Museum in Utrecht een mooie collectie Stijl-meubelen en kunstwerken. Een bezoek aan Mondriaans geboortehuis in Amersfoort - het Mondriaanhuis - geeft een mooi inzicht in diens leven en werk.

Vormentaal

Zoals de oprichting van het tijdschrift in 1917 wordt gezien als het begin, geldt het overlijden van Van Doesburg in 1931 in de regel als het einde van De Stijl. Het blad bleef nog even bestaan, maar de groep viel uiteen. Maar een afgesloten hoofdstuk is de beweging allerminst. De vormentaal van De Stijl blijft tot de dag van vandaag velen inspireren. Bekende voorbeelden zijn architecten, kunstenaars en couturiers als Yves Saint-Laurent in jaren '60 en Courreges in de jaren '70. Bovendien zijn er ontelbare Stijl-stropdassen, -klokken, -pannenlappen en -kussens, maar die staan los van de filosofie van de groep - de Stijl-vormgeving zorgt in die gevallen vooral voor een plezierig - want harmonisch! – beeld. Al die voorwerpen maken evenwel dat niemand De Stijl vergeet.

Geschreven door Elian de Jonge Ontdek alle verhalen van deze schrijver

Aanvullende informatie