Hartverscheurende beelden van een onbegrijpelijk verhaal
Oorlogsfoto’s die de vervolging van minderheden en dan vooral de vervolging van joden tot onderwerp hebben zijn niet er niet zoveel. Daar staat tegenover dat de hartverscheurende beelden die we wél uit die periode kennen zonder uitzondering een extra lading hebben – ze vertellen een deel van dat grote, onbegrijpelijke verhaal van de moord op bijna 104.000 uit Nederland weggevoerde joden. Hartverscheurend zijn de beelden van degenen die argeloos en optimistisch in de lens kijken, maar van wie we weten dat hun een fataal lot wachtte.
Zoals de zusjes Sophia en Hadassa Wijzenbeek, een tweeling, gefotografeerd door Nico Jesse, in de Utrechtse Agnietenstraat. Er staat nog een even vriendelijk glimlachend meisje tussen hen in, van wie we de naam niet kennen. De tweeling is in Auschwitz vermoord, net als hun ouders en broer.
Spoorloos
En dan de foto van Lou Streep; hij poseert met Roosje en dochtertje Hetty voor de camera van vriend en buurman Piet Bruinsma. Lou is de man van de geslaagde verdwijntruc: hij is op een dag spoorloos – vertrokken, zegt Roosje tegen iedereen. In werkelijkheid verstopt hij zich in huis, niemand die het merkt, Roosje verzorgt hem. Heel af en toe maakt hij in de duisternis van Zuilen een nachtelijk wandelingetje met Bruinsma, om even een luchtje te scheppen. Lou overleeft en kan in mei 1945 weer boven water komen.
