Hollandse Waterlinies erkend als werelderfgoed UNESCO
De Nieuwe Hollandse Waterlinie is in 2021 erkend als werelderfgoed UNESCO. Deze verdedigingslinie van Muiden tot de Biesbosch sluit aan op de rondom Amsterdam gelegen Stelling van Amsterdam, die de erkenning al in 1996 kreeg. Samen gaan ze nu door het leven als de Hollandse Waterlinies. Waarom erkende UNESCO de Hollandse Waterlinies als werelderfgoed?
Aan de basis ligt het slimme idee om lager gelegen land met veel water te gebruiken om een verdedigingslinie op te zetten. Een langgerekt gebied werd onder water gezet en dat luisterde nauw: het moest diep genoeg zijn om doorwaden lastig te maken, maar ook weer niet zo diep dat de vijand met boten kon oversteken. Toen de Hollandse Waterlinies in de 19de eeuw werden gebouwd had men hier in Nederland al de nodige ervaring mee. Daardoor kon men een ingenieus systeem van waterwegen, sluizen, dijken en andere waterwerken realiseren.
Samenhangend geheel
Maar dat was niet voldoende. Om inlaatsluizen te verdedigen en om toegangswegen en hoger gelegen gedeelten af te schermen waren ook militaire verdedigingswerken nodig. De waterwerken en de forten en batterijen vormden een samenhangend geheel. Het was een dynamisch systeem dat steeds weer werd aangepast aan militaire ontwikkelingen. Dat zie je met name terug bij de twee fortenringen rond Utrecht.