De bijzondere heksenvervolgingen van Oudewater
In Utrecht werden nog in 1596 mensen op de brandstapel gezet op beschuldiging van hekserij. Oudewater gaf de beschuldigden echter een kans om zich te laten wegen en zo te bewijzen dat ze geen heks waren. Dat het stadsbestuur van Oudewater niet gedachteloos meedeed aan heksenvervolging gold bepaald niet voor de lokale bevolking. Zo deden wilde geruchten de ronde over de ‘betoverde koeken’ van Leentje Willemsdochter!
Bij heksen denken we al snel aan oude kruidenvrouwtjes waar iedereen toch al bang voor is. Maar Leentje was geen oud kruidenvrouwtje, ze was een jonge boerin. Leentje werd rond 1610 geboren in Papekop, een polder ten noorden van Oudewater. In 1636 trouwde zij met de weduwnaar Jan Aertsz Benschopper. Jan Aertsz woonde aan de noordzijde van het riviertje de Lange Linschoten, ten oosten van Oudewater, en hij had uit zijn eerste huwelijk al vier kinderen. Ondanks dat hij katholiek was en daarom eigenlijk geen openbare functies mocht bekleden, was hij jarenlang schepen van Snelrewaard en Lange Linschoten. Een gerespecteerde familie dus. Jan en Leentje kregen samen drie zoons en twee dochters.