Romeinen en de Limes in Utrecht

Utrecht als springplank voor de Romeinen

5 min

Wanneer we aan de Romeinse tijd denken in het Utrechtse gebied, doemt onmiddellijk het beeld op van de Romeinse rijksgrens, ook wel bekend als de ‘limes’. Een militaire grens van forten en om elke twee mijl een wachttoren om de Germaanse stammen buiten de deur te houden. Toch was er ook ooit een tijd dat de Romeinse ambitie vele malen verder reikte dan de consolidatie van de Rijngrens. Dit was geen vreedzame periode onder de bewoners van de Lage Landen...

Terwijl de Gallische provincies na de veroveringen van Julius Caesar (58-51 voor Chr.) onderhevig waren aan vele veranderingen, was het voor de Romeinen en de stabiliteit in het achterland van belang om het grensgebied van de Rijn opnieuw onder de loep te nemen. Het resultaat van Caesars terreurcampagne was dat het voormalige gebied van de Eburonen grotendeels was ontvolkt; de Romeinen zouden er later een hele kluif aan hebben gehad om het gebied weer te bevolken. Hiervoor werd nu gekeken naar de Overrijnse Germaanse stammen.

Met de Bataven als trouwe bondgenoot van Rome, waren de Romeinen vastberaden om het Rijk verder naar het noorden uit te breiden.

Bataven als immigrant

In de periode van 50 tot ca. 12 voor Chr. wisten de Romeinen, door het voeren van een slinkse verdeel-en-heerspolitiek, verscheidene volksverhuizingen op touw te zetten vanuit het Germaanse gebied. Een van deze nieuwkomers waren de Bataven. Na interne strijd hadden zij zich afgesplitst van de uit Hessen afkomstige Chatten en kregen ze door de Romeinen land toegewezen net buiten de grenzen van het Romeinse Rijk. Daar vestigde zij zich in het gebied dat we tegenwoordig kennen als de Betuwe, en ook in delen van de Utrechtse Heuvelrug, de Gelderse Vallei en delen van Noord-Brabant.

Met de Bataven als trouwe bondgenoot van Rome, waren de Romeinen vastberaden om het Rijk verder naar het noorden uit te breiden. In het Bataafse gebied waren de Romeinen daarom al vanaf 19 voor Chr begonnen met het bouwen van forten op strategische sleutelposities langs de Rijn, zoals Fectio (Fort Vechten, Bunnik) en Batavodurum (Hunnerberg, Nijmegen). Vlakbij de splitsing tussen de Rijn en de Vecht, groeide Fectio uit tot één van de grootste en belangrijkste grensforten van de Lage Landen.

Het begin van de Germaanse oorlogen

In de jaren 16-12 voor Chr. viel de voorbereiding van de noordelijke expansie naar Germanië in handen van Drusus de Oudere, de jongere broer van Tiberius en de stiefzoon van keizer Augustus. Hij was onder andere verantwoordelijk voor de bouw van het kanaal van Drusus, dat bestond uit verscheidene infrastructurele ingrepen om de Rijn bevaarbaar te maken. Tijdens de voorbereidingen werd in het Bataafse gebied een vloot gebouwd van honderden triremen (Romeinse oorlogsschepen). Uiteindelijk werd in het jaar 12 voor Chr. het startsein gegeven voor de eerste grote expeditie naar Germanië. Vanuit Batavodurum en Fectio voer Drusus samen met zijn bondgenoten en de Romeinse vloot via de Rijn en de Vecht naar het noorden, een tocht naar de onbekende wereld van de Germanen.

Geschreven door Alexander van de Bunt Archeoloog, schrijver en fotograaf Ontdek alle verhalen van deze schrijver

Meer weten?

Alexander van de Bunt beschrijft in zijn boek ‘Wee de overwonnenen – Germanen, Kelten en Romeinen’ aan de hand van de antieke bronnen en de archeologische bewijsvoering de relatie tussen Germanen, Kelten en Romeinen en laat zien dat globalisering en migratie van alle tijden zijn. Wee de overwonnenen is een diepgravend boek voor iedereen die meer wil weten over de Bataven, de Friezen, de Cananefaten en andere stammen in het huidige Nederland, Duitsland en België rond het begin van de jaartelling.

Luisteren

In de podcast van De Limes Leeft! vertelt Alexander meer over zijn boek en over de rubriek Vondst van de Schervendokter. De aflevering kun je hier terugluisteren. In De Limes Leeft! komen mensen met liefde voor de Romeinse Limes aan het woord.