Utrecht als springplank voor de Romeinen
Wanneer we aan de Romeinse tijd denken in het Utrechtse gebied, doemt onmiddellijk het beeld op van de Romeinse rijksgrens, ook wel bekend als de ‘limes’. Een militaire grens van forten en om elke twee mijl een wachttoren om de Germaanse stammen buiten de deur te houden. Toch was er ook ooit een tijd dat de Romeinse ambitie vele malen verder reikte dan de consolidatie van de Rijngrens. Dit was geen vreedzame periode onder de bewoners van de Lage Landen...
Terwijl de Gallische provincies na de veroveringen van Julius Caesar (58-51 voor Chr.) onderhevig waren aan vele veranderingen, was het voor de Romeinen en de stabiliteit in het achterland van belang om het grensgebied van de Rijn opnieuw onder de loep te nemen. Het resultaat van Caesars terreurcampagne was dat het voormalige gebied van de Eburonen grotendeels was ontvolkt; de Romeinen zouden er later een hele kluif aan hebben gehad om het gebied weer te bevolken. Hiervoor werd nu gekeken naar de Overrijnse Germaanse stammen.