De Tweede Wereldoorlog in Utrecht

Wolter Heukels en Leendert Lans: verzetsstrijders van de PTT

6min

Naast de oude directiewoning van de Jaffa machinefabriek op de Vleutenseweg, ligt langs het water van de Oude Rijn een eenvoudig oorlogsmonument. Het is gewijd aan de verzetslieden Wolter Heukels (52 jaar) en Leendert Lans (28 jaar) die daar op 22 januari 1945 door de Duitsers werden doodgeschoten als reactie op een bomaanslag van vier dagen daarvoor op het ketelhuis van de machinefabriek Jaffa. Daarmee wilde het verzet voorkomen dat de Duitsers de fabriek bij hun oorlogsinspanning inschakelde. Met juist deze actie hadden Wolter en Leendert echter niets te maken gehad. Hun executie was een represaille. Wat is hun verhaal?

Wolter was als PTT-opzichter werkzaam op het hoofdpostkantoor op de Neude, nu de Centrale Bibliotheek. Hij had zich aangesloten bij het verzet en speelde een belangrijke rol onder meer omdat hij vanaf september 1944 vier weken lang een geheime telefoonverbinding onderhield met het al bevrijde Nijmegen. Deze verbinding liep via het al sinds 1915 bestaande diensttelefoonnet van de Provinciale Geldersche Electriciteits-Maatschappij, de PGEM. Zo kon hij informatie doorgeven aan de geallieerden ondanks dat de Duitsers de gewone PTT-kabels naar bevrijd Nederland hadden vernietigd. “Oom Henk”, zoals zijn verzetsnaam luidde, had een dienstwoning op de tweede etage in de ronde traptoren aan de achterkant van het hoofdpostkantoor, aan de kant van de Viestraat. In verzetskringen heette dat het “kraaiennest”. Wolters jonge collega Leendert, elektrotechnisch PTT-ambtenaar, was bij al deze activiteiten betrokken.

De Inktpot

Toen in september 1944 de spoorwegstaking uitbrak nam de Deutsche Reichsbahn noodgedwongen ook in Utrecht de touwtjes in handen. Het lukte het verzet om een voet tussen de deur te krijgen. Een aantal mannen deden zich voor als pro-Duitse lieden. Met NSB-speldje in het revers boden zij bewakingsdiensten aan om Hoofdgebouw III van de N.S., de Inktpot, te beschermen tegen aanslagen. De Duitsers namen hun hulp aan. Ze wezen de zaal aan waar ook voor bewakers geen vrije toegang was omdat zich daar de telefoonverbinding met het Duitse achterland bevond. Toen wisten de pseudobewakers dus precies waar ze moesten zijn! Wolter Heukels instrueerde hen hoe ze konden afluisteren. De verkregen informatie speelde hij via zijn clandestiene kabels aan de Intelligence Service in Nijmegen door.

Bombardementen

Deze berichtgeving had als resultaat dat maar liefst 60 Duitse treinen op een of andere wijze werden verhinderd op de bestemde plek aan te komen. Soms gebeurde dat door aanvallen met jachtbommenwerpers. Dat ging wel eens mis. Zoals op 13 oktober 1944 toen twee luchtaanvallen op het Utrechtse Centraal Station verwoestingen in de omgeving aanrichtte en er tientallen doden vielen. Het aanvankelijk onbeschadigde doel, een trein met V2-onderdelen, werd bij Amersfoort alsnog getroffen. 

Gevangenneming

Door een noodlottig toeval troffen de Duitsers in Amsterdam de namen van Wolter en Leendert bij een huiszoeking in Amsterdam aan. Zij deden daarop een inval in het kraaiennest en troffen Wolter Heukels aan. Hij probeerde nog te ontkomen door over het balkon van meters hoog naar beneden te springen. Hij belandde in een keldergat, raakte zwaar gewond en werd gearresteerd. Zijn compagnon Leendert werd de dag erna bij het binnengaan van de woning ook opgepakt. De S.D. zette hen vast in het Huis van Bewaring op de Weteringschans in Amsterdam. Over hun illegale contacten wisten zij het zwijgen te bewaren.

Nagedachtenis

Wolter Heukels werd begraven op Kovelswade, met een plaquette op zijn graf met verwijzingen naar zijn verhaal. Eenzelfde plaquette werd in het hoofdpostkantoor aangebracht. Verder doopte Utrecht een al bestaande straat om in: Wolter Heukelslaan. (Het ging om de Mengelberglaan, maar die naam was in de oorlog besmet geraakt door de pro-Duitse houding van deze Utrechtse dirigent van het Concertgebouworkest.) Daarnaast kreeg Wolter postuum het Verzetskruis. Leendert Lans werd begraven op begraafplaats Oud-Kralingen in zijn geboortestad Rotterdam. Dezelfde plaquette siert zijn graf. In Utrecht is er in Transwijk ook een laan naar hem genoemd: de Lanslaan.

 

Literatuur

- Utrecht in verzet T. Spaans van der Bijl Stichting de Plantage Utrecht 2005 2e herziene druk
- Utrechts Nieuwsblad 1948-01-21 pag. 2 , Utrechts Archief
- Utrechts Nieuwsblad 1955-05-03 pag. 16, Utrechts Archief

te raadplegen op internet:
- https://www.lo-lkp.nl/
Het Grote Gebod deel I, pag. 642, 644, 645, deel 2 pag. 644.
- https://doetinchemherdenkt.nl/woii-onderwerpen/telefoonnetwerk-pgem

https://www.utrecht.nl/fileadmin/uploads/documenten/wonen-en-leven/bouwprojecten-en-stedelijke-ontwikkeling/boek-Altijd-zoekend-naar-de-juiste-naam-Bettina-van-Santen.pdf
Altijd zoekend naar de juiste naam, Bettina Van Santen

 

Geschreven door Peter van Walstijn Schrijfteam UtrechtAltijd Ontdek alle verhalen van deze schrijver

Extra info