Wouter van Dijk van het Regionaal Historisch Centrum Vecht en Venen

Wat vind je leuk aan dit werk?

‘De geschiedenis wordt hier tastbaar en komt dichtbij. Letterlijk. Het is een voorrecht om oude documenten in handen te hebben. Via archieven van verenigingen, dorpsgerechten en zoveel meer leer ik allerlei kanten van de lokale geschiedenis kennen. Wat ik ook bijzonder vind is hoe je lokaal de landelijke geschiedenis terugziet. Denk aan het Rampjaar 1672. Tussen Nieuwersluis en Breukelen lag de frontlinie. Wat de gevolgen daarvan waren voor deze dorpen lees je terug in de oude dorpsarchieven. Over verbrande huisraad, leeggeroofde woningen. De geschiedenis komt zo tot leven, dat is soms ook confronterend. Het raakt.’

‘Dat gebeurt evengoed als ik een bibberig handschrift zie in een 17de-eeuws trouwboek, was de bruidegom misschien zenuwachtig of was hij niet zo gewend te schrijven? Ik verbaas me soms ook over de handigheidjes, bijvoorbeeld bij wat oude kerkenboeken uit de 16de eeuw. Als je goed kijkt naar de omslag zie je dat het een hergebruikt blad van perkament is. Rijkelijk versierd met initialen en teksten. Waarschijnlijk een bladzijde uit een katholiek liturgisch boek waar de protestanten geen waarde aan hechtten, de tijd van de Reformatie. Op dat gerecyclede blad staan trouwens ook kleine handjes getekend waarvan de wijsvinger een belangrijke regel aanwijst, een soort hulpmiddel zoals wij pijltjes tekenen bij interessante passages. Er is zoveel wat leuk is aan werken met archiefstukken. Ik had geen leuker werk kunnen bedenken.’

Kom je stamboomonderzoek doen?

Dan heeft Wouter nog een tip: ‘De gedigitaliseerde doop-, trouw- en begraafboeken zijn goede startpunten. Een leuke vervolgstap is om in notariële akten te zoeken. In die akten vind je bijvoorbeeld verslagen van aan- en verkopen, testamenten, getuigenverklaringen. Documenten die bol staan van namen. Vrijwilligers hebben de stukken geïndexeerd, zodat die doorzoekbaar zijn op namen. Met deze informatie kan een stamboom, dikwijls toch een “droog” namenoverzicht, een verhaal met vlees aan de botten worden.’